Speltherapie
 

Eveline (10 jaar) heeft anderhalf jaar geleden haar vader verloren bij een verkeersongeluk.
Sinds die tijd is ze veranderd van een vrolijk en speels meisje in een zorgelijk kind dat geen speelafspraakjes meer wil maken met vriendinnetjes en haar tijd vooral doorbrengt met helpen in het huishouden.
Haar moeder maakt zich zorgen en meld Eveline aan voor speltherapie.
In eerste instantie vindt Eveline het niet leuk om in de spelkamer te zijn, liever was ze thuis.
Na twee weken gaat ze toch op onderzoek uit en begint voorzichtig de spelmaterialen te ontdekken. 
Ze kiest afwisselend voor gezelschapsspelletjes of voor playmobil.
Bij de spelletjes komt steeds meer plezier om de hoek kijken en gaandeweg daagt ze de speltherapeut uit door "vals" te spelen en zo steeds te "winnen".
Met de playmobil bouwt ze eerst kleine dagelijkse taferelen na. Later worden deze speelwerelden steeds groter en gebeuren er allerlei onverwachte en akelige zaken.
Tijdens dit spel is Eveline zeer intens aan het spelen, ze heeft een rode kleur, praat opgewonden en schreeuwt, lacht en huilt regelmatig.
Na enkele weken wordt haar spel minder heftig en ontdekt ze de mogelijkheden van schilderen met zand en verf.
 In het oudergesprek vertelt moeder dat Eveline voor de eerste keer weer een afspraakje gemaakt heeft om bij een vriendinnetje te gaan spelen.
Ook vertelt ze dat Eveline steeds minder helpt in huis en dat ze laatst heel boos was geworden "omdat zij altijd maar moet helpen en nooit eens mag spelen."
Het komt weer goed met Eveline!

Kim is 16 jaar en zit voor de tweede keer in 4-HAVO.
Ze is altijd al zwaar op de hand geweest en ziet het snel somber in, maar nu neemt dit steeds grotere vormen aan.
Ze gelooft er niet meer in dat ze ooit haar HAVO-diploma zal gaan halen. Ze slaapt slecht, piekert veel en wil constant met haar ouders praten over een overstap naar VMBO. Soms verliest ze zichzelf in huilbuien waarin ze roept dat ze wel gaat werken. Op school hollen haar resultaten achteruit.
Haar ouders overleggen met haar of ze voor enkele sessies naar de speltherapeut wil. Aarzelend stemt ze daarmee in.
In de eerste sessie wil ze alleen maar praten over haar hopeloze situatie en lukt het niet haar tot verbeeldend spel uit te nodigen.
De sessie daarna gaat ze wel op de uitnodiging in en zet ze met behulp van klein spelmateriaal haar dromen in een spelbeeld in het zand. In latere sessies komen daar ook haar zorgen en problemen bij. Ook grijpt ze de kans aan om te gaan tekenen en uiteindelijk ontstaat er een beeldverhaal.
In het begin van de therapie heeft ze er nog veel behoefte aan om tussen de activiteiten door te praten over haar zorgen. Gaandeweg de therapie vordert, praat ze minder en vindt een uitlaadklep in het verbeelden van haar emoties en ervaringen.
In het tussentijdse gesprek met ouders en Kim samen, wordt geconcludeerd dat Kim zich beter begint te voelen, wat vooral te zien is in beter slapen, minder somberen en zich herstellende schoolresultaten.
Besloten wordt om de therapie nog even voort te zetten om de verbeteringen te bestendigen.

Peter zit sinds enkele weken in groep 3. Elke ochtend treuzelt hij met aankleden, wil zijn boterham niet opeten en als het eindelijk tijd is om naar school te gaan begint hij hartstochtelijk te huilen. Hij roept dan steeds dat hij niet naar school toe wil.
Zijn ouders weten zich geen raad en begrijpen niet wat er aan de hand is. In groep 1-2 had hij het altijd zo goed naar zijn zin.
Ze roepen de hulp in van de speltherapeut en Peter komt enkele keren spelen in de spelkamer.
Hij kiest ervoor om ridder of politieman te spelen. Steeds kruipt hij in de rol van de sterke en machtige en is hij zijn tegenstanders te slim af.
Als ridder wint Peter alle gevechten, als politieman vangt hij alle boeven en sluit ze op in de gevangenis.
Tijdens de gesprekken met zijn vader en moeder bekijken we waar dit spel vandaan kan komen. Uiteindelijk blijkt dat Peter het erg moeilijk vindt in groep 3 en dat hij op zijn tenen moet lopen. De andere kinderen plagen hem soms of lachen als hij een foutje maakt.
De ouders van Peter besluiten in gesprek te gaan met zijn leerkracht. Samen maken ze afspraken om het voor Peter in de klas veiliger te gaan maken.